Leczenie mastitis w oparciu o stopień nasilenia

Zapalenie gruczołu mlekowego występuje w dwóch postaciach: klinicznej i subklinicznej. Ze względu na rezerwuar oraz drogę zakażenia, czynniki etiologiczne wywołujące mastitis dzielimy na środowiskowe i zakaźne. Wśród drobnoustrojów zakaźnych kluczową rolę odgrywają Staphylococcus aureus i Streptococcus agalactiae, których głównym rezerwuarem jest gruczoł mlekowy zakażonych krów. Podstawowym źródłem patogenów środowiskowych, do których zalicza się Streptococcus uberis, Escherichia coli i Klebsiella spp. jest środowisko bytowania zwierząt. Częstość występowania mastitis u bydła zmniejszyła się w ostatnich 25 latach dzięki wdrożeniu pięciopunktowego planu kontroli, mającego na celu ograniczenie zapaleń wywołanych przez bakterie zakaźne. Plan ten obejmuje: wykrywanie i leczenie przypadków klinicznych, dezynfekcję strzyków po doju, podejmowanie terapii w okresie zasuszenia, eliminację chronicznych przypadków mastitis, przeglądy i konserwację sprzętu udojowego. Pomimo wprowadzenia tych zasad, mastitis wywołane przez bakterie pochodzące z rezerwuaru środowiskowego wciąż są poważnym problemem.