Środowiskowe zapalenia wymienia stają się coraz trudniejsze do opanowania. Dotykają szczególnie stada bardzo dobrze prowadzone (o niskiej liczbie komórek somatycznych), ale także stada prowadzone znacznie gorzej, w których brakuje dobrego zarządzania zarówno czystością obory jak i procedurami doju.
Do późnych lat 60. XX wieku niewiele uwagi poświęcano bakteriom środowiskowym powodującym zapalenia wymienia, ponieważ większość przypadków mastitis była powodowana infekcjami na tle bakterii zakaźnych.
W 1985 roku Smith i wsp. przedstawili ogromne różnice między postępem w kontroli bakterii o charakterze zakaźnym a rosnącym zagrożeniem powodowanym przez bakterie środowiskowe.