Utrudniony dostęp do stołu paszowego, konieczność rywalizacji, wymuszony czas oczekiwania na paszę, zła jakość zadawanej racji żywieniowej, to czynniki predysponujące zwierzęta do wystąpienia ketozy. Bardzo często można się spotkać z sytuacją, gdzie stół paszowy ma niewystarczającą długość w stosunku do liczby zwierząt, co powoduje, że krowy najsłabsze, najmłodsze bądź zajmujące najniższe miejsca w hierarchii, nie mają dostępu do paszy i nie pobierają odpowiedniej jej ilości. Czas poświęcony na czekanie „na swoją kolej”, mógłby zostać wykorzystany na odpoczynek, przeżuwanie oraz produkcję mleka.
Z tego powodu przyjmuje się, że minimalna szerokość stołu paszowego przeznaczona na jedną sztukę powinna wynosić 75 cm (Nordlund, 2009). Stół powinien znajdować się 15 cm powyżej posadzki, na której stoją krowy, a przestrzeń za linią stołu paszowego powinna wynosić 4,2 m, zapewniając swobodne poruszanie się krów. Spełnienie tych warunków pozwala osiągnąć wzrost spożycia suchej masy nawet o 1 kg (Grant i in., 2001). Drugą kwestią jest czystość stołu paszowego. Zalecane jest jego codzienne sprzątanie, tak aby wcześniej zadana pasza nie ulegała wtórnej fermentacji, co ma wpływ na zwiększenie w niej zawartości mikotoksyn czy kwasu masłowego. Ważnym elementem jest również częste podgarnianie zadanej paszy, co zachęca krowy do jej pobierania, wskutek czego zjadają jej więcej i mają lepszy bilans energetyczny.
Ketoza z perspektywy zasad „pięciu wolności”
Opublikowano w3/2024